Broederschap kent geen grenzen

11 Ocak 2017

“Willen wij aankomen daar waar de weg ons naar toe leidt, of gaan we op weg om aan te komen daar waar wij willen aankomen. Wanneer we op pad gaan staat de plaats waar we naar toe willen wel vast, maar de plaats waar we zullen aankomen is onbekend. Hoezeer wij de route ook vastleggen; wij zullen aankomen daar waar het lot ons brengt. Hetgeen wij onderweg tegenkomen leidt ertoe de harten samen te brengen. De intenties en de beloften die worden gedaan wanneer er op pad wordt gegaan, is een manier om te zeggen: ‘Ik ben er ook bij’. Men dient gebeden, glimlachen en blijdschap te verzoeken.” Op deze manier omschrijft de voorzitster van Sociale Zaken van de Vrouwen-Jeugd organisatie IGMG Noord Nederland Zeynep Sari wat het betekent om op pad te gaan voor liefdadigheid en om aanzet te geven tot liefdadigheid.

Het maakt de mensen met een beperking zo gelukkig om een hand, een voet te wezen voor hen, om ook maar iets kleins te doen voor hen in het leven. Mirala is ook een van die gelukkige vanaf nu. Mirala leeft in Sancak in de Balkangebieden, en heeft dankzij de samenwerking van de hulporganisatie Hasene afdeling Nederland en de Vrouwen-Jeugd afdeling van IGMG Noord Nederland een elektrische auto en eletrische rolstoel ontvangen.

Mevrouw Zeynep nam aan de afgelopen voedselpakkettencampagne in Sancak in de Balkangebieden deel als waarnemer van Hasene. Tijdens de bedeling van de voedselpaketten kwam zij Mirala tegen in een huis waar zij langsging en vernam dat Mirala niet meer kon lopen sinds een verlamming die zij in haar kinderjaren meemaakte. Mirala, die nog amper 13 jaar is, probeert samen met haar vader en twee zussen voort te gaan met het leven. De moeder van Mirala is enige tijd geleden overleden. Mirala wordt elke dag door haar vader naar school gebracht, en wordt thuis ondersteunt door haar zussen. Vanaf nu kan Mirala met een elektrische auto naar school. Om de lessen gemakkelijk bij te wonen heeft zij ook een rolstoel ontvangen.

Toen ze haar cadeaus voor het eerst zag, bleef Mirala stil, maar daarna zagen we het geluk aan haar gezicht, vertelt Mevrouw Zeynep. De blijdschap van Mirala en haar zussen omdat zij dankzij deze hulp nu vrij zonder enige hulp in hun dorp kan vertoeven, is in het hele huis voelbaar.

“Degenen die ons hebben gesteund tijdens onze events die wij hebben georganiseerd op de Internationale Dag van Gehandicapten, hebben een glimlach op het gezich van Mirala getoverd. Ik wil eraan herinneren dat er net zoals Mirala duizenden, tienduizenden kinderen zijn wie wij ook een hand dienen aan te reiken. De echte mensen met een beperking zijn zij die de mensen met een beperking niet zien. Net zoals een zaad in bewaring wordt gegeven aan de grond, zo zijn mensen met beperking in bewaring gegeven aan de gemeenschap.“ voegde Mevrouw Zeynep er als laatste aan toe.